Η μεταμορφωση μιας καρέκλας


Δεν το λατρεύετε όταν περνάτε μια συνηθισμένη βαρετή μέρα και ξαφνικά συμβαίνει κάτι αναπάντεχα ωραίο; Το αναπάντεχα ωραίο μου αυτή τη φορά ήταν μια καρέκλα. Αφημένη στα σκουπίδια, σπασμένη και ταλαιπωρημένη Περιττό να πω πως ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Τη μάζεψα και την πήγα στον ξυλουργό να μου την κολλήσει. Στη συνέχεια άρχισα να την τρίβω:

Και να την τρίβω (σ' αυτό το σημείο ομολογώ οτι πανικοβλήθηκα απο το πολύ τρίψιμο και χρησιμοποίησα και paint remover, μέγα λαθος, δεν υπάρχει πιο εκνευριστικό υλικό!)

την έβαψα,

και σκούπισα την πολλή μπογιά με ένα πανί. Μου αρεσε πολύ το αποτέλεσμα.

Βλέπετε τα νερά που κάνει;

Κι αυτή λοιπόν ειναι η καρέκλα, που ήταν κάποιου άλλου και τώρα είναι δική μου! Είναι τόσο ωραίο αυτό, να βρισκεις κάτι και να το αγαπάς, να το περιποιείσαι, να το κάνεις κτημα σου! Είναι τόσο κρίμα να πετάμε και να αγοράζουμε όλη την ώρα!
Αυτά για σήμερα, κάποια στιγμή θα δείτε και το "καρέκλα μερος 2ο" γιατι η καρεκλίτσα μου χρειάζεται κάτι ακόμη. Μαντεύετε τι; Μα φυσικά ένα μαξιλαράκι!

Ετικέτες ,