And...again!

 photo cerial_zps2022cdd2.jpg

Άν μου το έλεγε κάποιος πριν ενάμισι χρόνο θα τον αποκαλούσα τρελό. Αν κάποιος μου έλεγε τον Απρίλιο του 12, τοτε που πακετάριζα ένα ολόκληρο σπίτι μόνη μου με μια κοιλιά έτοιμη να εκραγεί πως ενάμισι χρόνο μετά θα έπρεπε να ξαναμετακομίσω, νομίζω οτι θα πετούσα όλα μου τα πράγματα στα σκουπίδια και θα έπαιρνα μόνο μια βαλίτσα!
Κι όμως ξανασυμβαίνει. Πρέπει να μετακομίσουμε πάλι. Μονάχα που αυτή τη φορά δεν είναι δικιά μας απόφαση, αλλά της σπιτονοικοκυράς μας που αποφάσισε πως θέλει να πουλήσει το σπίτι, γιατί ζορίζεται οικονομικά.
Έτσι λοιπόν βγήκαμε πάλι στο ψάξιμο. Αυτή τη φορά για κάτι πιο απλό και πιο οικονομικό. Ευκαιρία τώρα που πέφτουν τα ενοίκια. Ευκαιρία και για ξεκαθάρισμα στα πράγματά μας. Όταν έχεις λίγο χώρο αναγκάζεσαι να πετάξεις και τίποτα!
Το καινούριο σπίτι βρέθηκε, η ημερομηνία της μετακόμισης κλείστηκε κι εγώ άρχισα το ξεκαθάρισμα σιγά σιγά. Το καλό βέβαια της Αθήνας σε αντίθεση με τη Ρόδο είναι οτι υπάρχει η δυνατότητα να έρθουν άλλοι και να κάνουν τη δουλειά για σένα. Και το προτιμήσαμε προκειμένου να γίνουν όλα με ηρεμία και τάξη.
Περιορίζομαι λοιπόν στο να αποχαιρετώ σιγά σιγά το παλιό μας σπίτι, να ξεμπερδεύω τα νήματά μου που είχαν γίνει πάλι ένα κουβάρι και να κάνω μερικές επιδιορθώσεις όπου χρειάζεται. Ανάμεσα σ'αυτές και το τραπέζι της βεράντας που τρίφτηκε ολόκληρο και θα περαστεί με βερνίκι για να μπεί στην καινούρια κουζίνα.

 photo rug_zpsc4ef1c75.jpg

Παράλληλα, κρατιέμαι με νύχια και με δόντια για να μην αρχίσω απο τώρα τα Χριστουγεννιάτικα όνειρα! Στην προσπάθεια αυτή βγήκαμε με τη μικρή να μαζέψουμε φύλλα για το σπίτι, έτσι για να κρατήσουμε λίγο ακόμη τη φθινοπωρινή ατμόσφαιρα (εχω καταβάλλει τεράστια προσπάθεια να αγνοήσω τις στυλιστικές επιλογές της κόρης μου, παρακαλώ κάντε το ίδιο...!)

 photo leafcatching_zps10ba4c24.jpg

Ετικέτες ,