Με το δεξί...!



Μπορεί κανείς να πει οτι μπήκα με το δεξί στον καινούριο χρόνο! Και τώρα είμαι ξάπλα μέχρι νεωτέρας! Είναι απο αυτά τα πράγματα που δεν πιστεύεις οτι συμβαίνουν σε ανθρώπους σαν κι εσένα, μέχρι να βρεθείς με τις πατερίτσες να προσπαθείς να μεταφέρεις τον καφέ σου απο την καφετιέρα στο τραπέζι και νιώθεις τόσο γελοίος που λές πάλι καλά που έπαθα μόνο αυτό!



2 του μηνός λοιπόν, ο νέος χρόνος επίσημα ξεκινά και εγώ με ένα σημειωματάριο καινούριες αποφάσεις στην τσέπη, ακροβατώ πάνω σε ένα αμφιβόλου ισορροπίας σκαμπό ψάχνοντας να βρώ υφάσματα για την γκαρνταρόμπα μιας barbie.
24 ώρες μετά, μόνη μου, με διάστρεμμα στο δεξί πόδι, τα παιδιά στους γονείς μου, κοιτάω το άδειο σπίτι γύρω μου και σκέφτομαι. Πόσο πολύ ήθελα λίγο χρόνο μόνη μου, πόσο ήθελα να πλέξω κάτι μεγάλο και καινούριο, να προχωρήσο το βιβλίο μου, να ασχοληθώ λίγο περισσότερο με το blog. Και τώρα που μου δόθηκε αυτός ο χρόνος, όλα αυτά που μου φαινόντουσαν σούπερ σημαντικά, δεν έχω όρεξη ούτε να τα αγγίξω. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που αποχωρίζομαι τα παιδιά, ποτέ όμως για λόγους υγείας. Αλλάζω λοιπόν τις αποφάσεις μου για το φετινό χρόνο και πάνω πάνω βάζω μία και σημαντική: "Να εκτιμώ περισσότερο αυτά που έχω"

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου αχάριστο άνθρωπο, αντιθέτως θα έλεγα, πάντα όμως γκρινιάζω για το θέμα του χρόνου, οτι δεν προλαβαίνω να κάνω αυτά που θέλω. Χωρίς τελικά να συνειδητοποιώ οτι κάποια μέρα θα έρθει η στιγμή που θα έχω αυτόν τον πολυπόθητο "χρόνο" αλλά θα μου λείπει αυτό που τώρα δεν εκτιμώ. Το να είμαι νέα και να έχω γύρω μου μικρά παιδάκια, να φροντίζω και να προσφέρω κάθε ελεύθερη στιγμή σε αυτούς που αγαπώ.



Εννοείται πως εκμεταλλεύτηκα τον χρόνο που μου δόθηκε, ίσως όχι όσο θα ήθελα αλλά δέν πειράζει. Ξεκουράστηκα, έπλεξα καινούρια πράγματα και προχώρησα τη "Μυστικη Ιστορία" πολύ περισσότερο απ' όσο είχα διαβάσει όλες τις προηγούμενες βδομάδες μαζι. Έκανα σχέδια για το μέλλον με ηρεμία και μάλιστα βρήκα και το χρόνο να ψήσω και μπισκότα (ναι, η κουτσή!) για την επιστροφή των παιδιών στο σπίτι.



H συνταγή είναι η κλασσική μου για μπισκότα βουτύρου, αλλά απο πάνω έβαλα αυτά τα σοκολατένια γατο-ταμπελάκια της Silikomart, τα Kitten Choco Tags και τα μικρά ξετρελάθηκαν. Επειδή δεν είχα candy melts για να τα κάνω χρωματιστά, έβαλα λευκή κουβερτούρα με λίγο λάδι καρύδας και χρώμα ζαχαροπλαστικής. Εξαφανίστηκαν σε μια μερα!

(via)
Καλή Χρονιά να έχουμε λοιπόν, γεμάτη ευγνωμοσύνη για όσα μας δίνονται, για όσα είναι μπροστά στα μάτια μας και δεν τα βλέπουμε!!!

Ετικέτες , ,