Ο Μάρτιος είναι τόσο ωραίος μήνας, εκτός απ' το οτι είναι η αρχή της άνοιξης, πολλά αγαπημένα μου πρόσωπα έχουν τα γενέθλιά τους.
Ένα από αυτά η αδερφή μου, ο κρυφός παραλήπτης του δώρου που έπλεκα με το καινούριο μου νήμα (θυμάστε που το συζητούσα εδώ;). Και μόλις το έλαβε, έσπευσε να χρησιμοποιήσει το ταλέντο της και να μου στείλει μια όμορφη φωτογραφία με το δώρο μου, μέσα από ένα άλλο δώρο μου (ο καθρέφτης, όχι η φωτογραφική μηχανή!).
Το σχέδιο για το πλεκτό βρίσκεται εδώ, επειδή το νήμα μου ήταν πιο χοντρό το έκανα πιο μικρό για να τυλίγεται μία φορά στο λαιμό κι όχι δύο.
Και χτες είχε γενέθλια το Νεραϊδάκι μας. Έγινε 2 χρονών. Δεν μπορώ να το πιστέψω οτι περάσανε δύο ολόκληρα χρόνια, έχει ψηλώσει τόσο που της φοράω τα κοκαλάκια της χωρίς να σκύβω! Δυστυχώς όμως δέν μπορέσαμε να κάνουμε τίποτα γιορτινό. Σήμερα όμως βρήκαμε χρόνο να πάμε στην παραλία να ξεσκάσουμε λιγο. Ήταν απίστευτα όμορφα, τα μικρούλια πέσαν με τα μούτρα στο παιχνίδι, φορτηγά για τον Φιλαράκο και κουβαδάκια για το Νεραϊδάκι.
Όσο για μένα, ενώ είχα φέρει το καινούριο αρχινισμένο κουβερτάκι μου μαζί (θυμίστε μου να σας το δείξω κάποια στιγμή) είχα ξεχάσει το βελονάκι μου στο σπίτι! Βρήκα ευκαιρία λοιπόν να χαζέψω τη θάλασσα και απολαύσω τις παιδικές φωνούλες. Το είχα πραγματικά ανάγκη, το μυαλό μου ηρέμησε απο τα διάφορα που με αγχώνουν κατά καιρούς.
Μετά από λίγη ώρα είχαν πεταχτεί παπούτσια και κάλτσες και ο κύκλος παιχνιδιού είχε αρχίσει να μεγαλώνει σε διάμετρο. Ώρα να γυρίσουμε...Ετικέτες παιδιά, πλέξιμο
